شما چهقدر سریال میبینید؟! و در این تماشای دنبالهدار، به دنبال چه هستید؟ به عبارت روشنتر، از یک سریال چه انتظاراتی دارید؟ فقط به دنبال سرگرمی و گذران اوقات فراغت هستید یا در ازای معاملهی زمانتان، به کسب چیز باارزشی در کنار سرگرمی فکر میکنید؟ اینها سوالاتی بودند که باعث شدند به فکر بررسی هرچند اجمالی، سریالهای معروف دنیا در این ستون کوچک بیافتم و حاصل، نوشتهی پیش روست. هفته پیش قسمت اول پرونده نگاهی به سریالهای خارجی را در همین ستون خواندید. در آن نوشته، به سریال معروف «فرندز» پرداخته و قول دادهبودیم در قسمت دوم نگاهی داشتهباشیم به سریال معتبر و پربینندهی «لاست» محصول سالهای 2004 تا 2008 که از شبکه ABC پخش شده و با استقبال گستردهی مخاطبین همراه بودهاست.
Call of duty:Modern Warfare که سال پیش منتشر شد چیزی بیش از یک بازی بود.اولین کاری که این بازی انجام داد این بود که سری call of duty را از زیر سایه ی جنگ جهانی دوم در آورد و آن را تقریباٌ به 60 سال بعد برد.نتیجه ی نهایی،بازی ای بود که از جدیدترین تجهیزات امروزی بهره می برد و میدان های نبرد فراموش نشدنی ای را برای شما به ارمغان می آورد.از آن به بعد یک سوال بزرگ در ذهن بازیبازها شکل گرفت.با پنجمین شماره ی COD چه کار خواهند کرد؟حالا به این سوال پاسخ داده شده:بازگشت به جنگ جهانی دوم.اما به جای اینکه این اقدام یک گام رو به عقب باشد،COD:World at War در حال تبدیل شدن به یک اثر منحصر به فرد در این ژانر تاریخی است.شرکت Treyarch سازنده ی بازی بر این باور است که هنوز ناگفته های زیادی از جنگ جهانی دوم باقی مانده و سعی دارد با الهام از Modern Warfare و استفاده از تکنیک های جدید و فضاهای مناسب بازی اثر به یاد ماندنی ای را خلق کند.
مهمترین و واضح ترین الهامی که از Modern Warfare در World at War شده است فرم بالغ و گاهی اوقات بی رحم روایت داستان است.چیزی که در 3 شماره ی اول بازی دیده نمی شد.World at War در حالی آغاز می شود که کارکتر شما در یک آلونک در ساحل Makin Atoll حبس شده است.یک افسر ژاپنی در برابر شما ایستاده و خواستار اطلاعاتی از یک تفنگدار دریایی زخمی عضو گروه شماست.سپس او سیگار روشنش را روی صورت این سرباز زخمی خاموش کرده و با استفاده از یک چاقو پایان خونینی به دردهای او می دهد.اما قبل از اینکه شما هم با یک چنین تقدیری رو به رو شوید نیروهای کمکی از راه می رسند و شما را فراری می دهند.در حالیکه pistol ای در دست دارید آماده هستید که اولین مرحله ی World at War را آغاز کنید.
بعد از دقایق ابتدایی نبرد در ساحل Makin که جلوه های بصری جالبی از آلونک های در حال انفجار و آب اقیانوس که نور مهتاب بر آن افتاده را به شما ارائه می کند جوخه ی تفنگداران دریایی راهش را به جنگل اطراف باز می کند.این جاست که شباهت های World at War به شماره های قبلی COD رو به کاهش می گذارد. یکی از بزرگترین مناطق تمرکز Treyarch به تصویر کشیدن ژاپنی های سلطنتی به عنوان سربازهایی بسیار متفاوت نسبت به آلمان ها(که تا مدت زمان زیادی تنها دشمنان موجود در سری بودند) است.علاوه بر تغییرات واضح در ظاهر و زبان،Treyarch تاکتیک های بسیار متفاوتی را برای آنها در مبارزه با شما طراحی کرده است.تحت دستورالمعل Bushido،ژاپنی ها بیشتر با تمرکز بر حملات پارتیزانی می جنگند.اولین مثال برای این مورد زمانی است که گروه شما در حال عبور از یک جنگل تاریک و گذشتن از تعداد زیادی جسد است.اما در واقع ژاپنی ها فقط تظاهر به مردن کرده اند؛آنها سریعاٌ بلند می شوند و از پشت به جوخه ی شما حمله می کنند.یک مثال دیگر از این استایل تاکتیکی در اولین مرحله ی بازی دیده می شود.در این جا دورزن های ژاپنی عمداٌ یکی از سربازان جوخه ی شما را مجروح می کنند و هنگامی که سایر سربازان برای کمک به او می آیند از حواس پرتی آنها نهایت استفاده را می برند و آنها را یکی یکی از پا در می آورند.
از جمله تجهیزاتی که در مبارزه علیه حملات پارتیزانی به کمک شما خواهد آمد تجهیزات مبتنی بر آتش هستند.سربازان دشمن عمدتاٌ در علف ها و نیزارهای بلند و شاخ و برگ انبوه درختان پنهان می شوند،حتی می توانند از درختان بالا بروند و یک دید مناسب برای دورزنی برای خود فراهم کنند.در مرحله ی دوم ،تفنگداران دریایی ارتش آمریکا در زمینی بازتر پیشروی می کنند و این بار در روز.اما علیرغم باز بودن فضا،چمن بلند و درختان خرما در برخی از نقاط به صورت نقطه به نقطه مشاهده می شود.هنگامی که اعضای جوخه ی شما قصد عبور از این مناطق بالقوه خطرناک را دارند شما به یک آتش انداز نیاز دارید تا به وسیله ی آن سبزه زار پیش روی خود را با آتش مشتعل تخریب کنید.گاهی اوقات ممکن است کسی در لا به لای آنها حضور نداشته باشد اما گاهی اوقات خواهید دید که دشمنان جزغاله شده از چمنزار به بیرون می پرند.یکی از نکات جالب در بازی این است که اگر چنانچه دشمنی در درختی اختفا کرده باشد و شما آن درخت را به رگبار ببندید خواهید دید که دشمن مذکور از شاخه ها می افتد و از طنابی که پیش تر به عنوان محافظ به قوزک پایش بسته بود آویزان می شود.
از نظر بصری فرم جدید جنگ افزارها نشان دهنده ی این است که فرم متحول شده ای از موتور به کار رفته در عنوان چشم گیر Call of Duty:Modern Warfareرا در World at War شاهد خواهیم بود.موتور Modern Warfare پیش از این به خاطر زیبایی جلوه ها و نمایش خیره کننده ی افکت های تصویری که به طور صحیحی رندر شده اند شناخته شده بود اما حالا المان تخریب محیط نیز به آن اضافه شده است.هنگامی که در بازی چمن را مشتعل می کنید به خوبی می بینید که چگونه آتش آرام آرام پوشش گیاهی را تخریب می کند و زمین زیر آن سیاه می شود.طنابی که یک مرده را از درخت آویزان کرده می تواند در اثر شلیک کردن پاره شود.تخته پوش های سقف آلونک های ساحلی در برابر بارش گلوله دوام نمی آورند و علاوه بر همه ی این موارد Treyarchحقه های مربوط به فیزیک بازی از جمله شکسته شدن جریان آب با شلیک گلوله و ایجاد موج در آب به وسیله ی انفجار نارنجک را نیز اضافه کرده است ضمن اینکه شما قادر به شنا کردن در World at War نیز هستید.
چند تریلر از بازی:
http://www.gametrailers.com/player/38818.html
http://www.gametrailers.com/player/38799.html
http://www.gametrailers.com/player/36745.html
چند تصویر از بازی:
شاید 7 سال به نظر خیلی مدت زیادی نرسد اما در طی کل این مدت که من بازی های متفاوتی را در هر سبکی تجربه کردم تا بحال هیچ بازی را همچون NFS: UnderCover ندیدم که انواع و اقسام بازیبازان نظرات فوق العاده متفاوت و از همه مهم تر کاملا متضادی نسبت به آن داشته باشند. به طوری که می توان گفت اکثر نظرات در مورد این بازی یا 0 بود یا 10 (از ده) !
آخرین بازی سبک ریسینگی که من و بسیاری دیگر از بازیبازان تجربه کردیم GRID بود و با توجه به این موضوع، نمای ابتدایی NFS: UnderCover فوق العاده مایوس کننده به نظر می رسید. گیم پلی بازی به طرز محسوسی غیر طبیعی و در واقع کارتونی به نظر می رسد و فرمان ماشین که در بازی GRID کاملا حساس و نزدیک به واقعیت کار شده بود در این بازی فوق العاده کم انعطاف و قابل کنترل برای هر بازیباز مبتدی است (به زودی به این موضوع هم می رسیم). به طوری که شما حتی در شرایط رانندگی در بالاترین سرعت هرگز شاهد انحراف ماشین از مسیر اصلی به علت گرداندن اشتباه فرمان به مسیر های چپ و راست نخواهید بود. این مساله باعث می شود که در همان ابتدای بازی بازیبازان مبتدی جذب این بازی و کسانی که سابقه ی کمی بیشتری دارند تا حدود زیادی نا امید شوند.
ایراد بزرگی که به طور واضح می توان در فیزیک بازی مشاهده کرد این است که در طول هر مسابقه ، مسیرهای اصلی فقط بوسیله بلوک های زرد رنگ مشخص شده اند و با توجه به برگزاری مسابقات در طول صبح و رنگ زمینه محیط بازی که آن هم همان زرد است ، شما در تشخیص مسیر مسابقه در بعضی قسمت های خاص و چند راهی دچار مشکل خواهید شد.
اما خوشبختانه سازندگان بازی در بعضی قسمت های گیم پلی توجه بیشتری به خرج داده اند. بعنوان یکی از محدود نکات طبیعی گیم پلی این بازی ، می توان به گیر کردن و به چالش افتادن ماشین شما هنگام ورود به قسمت های خاکی مسیر اشاره کرد. البته این چالش فقط زمانی برای شما اتفاق می افتد که به هر سببی در این نوع قسمت های مسیر توقف داشته باشید و بخواهید دوباره حرکت کنید ؛ اما اگر شما با سرعت معمولی به مسیری خاکی وارد شوید ماشین شما دچار کوچک ترین مشکلی نمی شود و حتی کاهش سرعت نیز چندان محسوس و قابل توجه نیست.
شاید در بین این کمبودهای گیم پلی ، چشم امید بازیبازان به حالت Open World بازی باشد که می توانست پس از نسخه ی محدود ProStreet بازیبازان را به طور قابل ملاحظه ای به خود جذب نماید ؛ اما همانطور که از فعل "می توانست" می توان برداشت کرد ، حالت Open World تقریبا بی هدف و خسته کننده می باشد . باید گفت در Open World این بازی دو اشکال فوق العاده چشم گیر مشاهده می شود ، که یکی از آن ها خلوت ، ساکن و مرده بودن محیط شهری است. شاید درست نباشد در این مورد به نکته خاصی اشاره کنیم و فقط کافیست بگوییم هیچ فعل و انفعالی در شهر رخ نمی دهد که بتواند بازیباز را راضی کند که مردم زیادی در این شهر زندگی ، کار و رفت آمد می کنند. این مساله را در طول اکثر مسابقات می توانید به وضوح دریابید.
اما اساسی ترین مشکل حالت Open World این است که شما نمی توانید با ماشین خود به نقطه برگزاری مسابقه ای بروید و وارد آن شوید یا حتی اینکه در حالت ازاد به گاراژ خود بروید.شاید با توجه به این دو مساله هر بازیبازی که نسخه های پیشین را تجربه کرده باشد از خود بپرسد پس هدف قرار دادن حالت Open World در بازی چیست؟!
هر بازیبازی ، هر چند هم که طرفدار بسیار پر و پا قرص این سری باشد ، با دیدن این همه عوامل نا امید کننده از این نسخه کاملا مایوس شود اما خیلی زود و پس از گذراندن مدتی نه چندان طولانی از بازی ، شما شاهد تغییراتی امیدوار کننده و هیجان بخش خواهید بود. اتفاقات جالب در بازی با ورود شما به گاراژتان آغاز می شود. پس از ورود به گاراژ چهار قسمت مجزا پیش روی شما قرار می گیرد که عبارتست از: گاراژ شخصی،فروشگاه ماشین ، فروشگاه تغییرات ظاهری و همچنین فروشگاه تغییرات موتوری (که البته قبل از رسیدن به این قسمت نیز یک فروشگاه تغییرات موتوری در اختیارتان قرار خواهد گرفت) .
بدون شک یکی از جذاب ترین قسمت ها، فروشگاه خودرو است. در NFS: UnderCover شاهد ماشین های جدیدی خواهید بود که مطمئنا تا کنون مسابقات خیابانی بسیار کمی را با آن ها تجربه کرده اید. این فروشگاه به سه بخش آمریکا، اروپا و ژاپن دسته بندی می شود که در هر بخش می توانید ماشین های ساخت همان منطقه را بیابید. هر بازیباز طرفدار بازی های ریسینگ خواهان این است که با بهترین ماشین ها انواع مسابقات را تجربه کند و این بار نوبت تجربه ماشین های لوکس و خارق العاده ای همچون Buggati ، Shelby ، Pagani Zonda ، McLaren، Lamborghini و غیره در مسابقات زیر زمینی و غیر قانونی است.
مورد بسیار جذابی که پس از ورود به گاراژ با آن مواجه می شوید ، فروشگاه بسیار متنوع و متحول شده ی تغییرات ظاهری است که این فروشگاه نیز به سه بخش رنگ، Vinyl و AfterMarket تقسیم می شود. در بخش رنگ شاهد 7 دسته مختلف از رنگ خواهید بود که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارد. برای مثال شما علاوه بر دسته رنگ های متالیک، با دسته هایی همچون مات، کرومیک (رنگ دانه ای) ، قوس و قزحی ، آبگینه و ... نیز رو به رو می شوید و انتخاب از بین این همه رنگ برای شما اندکی دشوار می شود. همچنین شما می توانید هر قسمتی از ماشین (چرخ های عقب، چرخ های جلو، هود، بدنه و ...) را به رنگ دلخواه خود در آورید و در نهایت ماشین خود را طوری طراحی کنید که بیشتر دوست دارید.
هنگامی که به بخش Vinyl ها نگاه می کنیم شاهد تنوع و فراوانی بسیار بسیار زیادی هستیم. شکل هایی که شما می توانید روی خودرویتان داشته باشید ار بی رنگ تا رنگ دار و از پرچم کشور ها ، لوگو شرکت ها تا شماره ها و اشکال فوق العاده خاص را شامل می شود.در وافع تنوع در این قسمت آنقدر زیاد است که شما می توانید به راحتی 2 ساعت وقت خود را روی ظاهر ماشینتان صرف کنید و هنوز هم شکل های زیادی را از دست بدهید!
بخش AfterMarket نیز همان تغییرات آشنای روی بدنه ماشین را در اختیار شما قرار می دهد اما این دفعه با کمی تنوع و تفاوت بیشتر. هر قسمتی را که برای نصب روی ماشینتان انتخاب کنید ، می توانید تنظیماتی را بر روی آن داشته باشید. برای مثال هنگامی که یک رینگ را برای لاستیک هایتان (که از تنوع فوق العاده زیادی برخوردار است) برمی گزینید ، می توانید میزان بر آمدگی یا فرو رفتگی، بزرگ یا کوچکی و حتی پهن یا باریک بودن لاستیک ماشین را نیز تنظیم کنید و این قاعده شامل تمام بخش های بدنه که قابل خرید هستند می شود.
اما در قسمت تغییرات موتوری مساله مهمی وجود دارد که پس از کمی پیشرفت در بازی توجه شما را جلب خواهد کرد. شما برای هر ماشین و برای هر قسمت از موتور ، سه مرحله آپگرید پیش رو دارید که تقویت های روی یک ماشین فقط مربوط به خود آن ماشین است و روی هیچ کدام دیگر قرار نمی گیرد . اما مشکل اینجاست که مرحله های دوم و سوم برای هر ماشین کمی دیرتر از حد معقول قابل دسترس می شوند و ممکن است در حالی که شما یک ماشین بسیار بهتر خریده اید مرحله های دوم یا سوم برای ماشین قبلی قابل دسترس نشده باشد که به نظر هیچ دلیل منطقی برای تلاش بیشتر و تقویت کردن یک ماشین قدیمی، در حالی که یکی جدیدتر دارید ، وجود ندارد.
موضوع تقویت موتور سرآغاز خوبی است برای بخش دیگری از مسائل این بازی.باید گفت حتی اگر هرگز تنوانستید موتور ماشین خود را تقویت کنید ، اصلا نگران نباشید زیرا هیچ مشکلی برای برد در مسابقات نخواهید داشت.به نظر من و بسیاری دیگر از بازیبازان حرفه ای یا نیمه حرفه ای ، NFS: UC یک بازی فوق العاده آسان و راحت است که این موضوع بر روی هیجان بازی نیز تاثیر می گذارد.شاید برای اثبات این موضوع همین کافی باشد که من ( یک بازیباز نه چندان حرفه ای) ، تا 50% از این بازی را بدون حتی یک شکست طی کردم و از آن به بعد نیز شاهد مشکلات چندانی نبودم. این انتقاد را بیشتر می توانید از زبان بازیبازان با سابقه تر بشنوید و مسلما از مبتدی ها تعریف و تمجید از این سطح دشواری نا مناسب ، خواهید شنید. در روند بازی نیز تنها در بخش داستانی و آنهم گاهی اوقات به چالش خواهید افتاد.
همانطور که اشاره شد روند بازی نیز یک قسمتی نیست و خود به دو بخش JOB و Game تقسیم می شود که حالت اول همان حالت داستانی و حالت دوم شامل مسابقات متعددی می شود که در سراسر نقشه وجود دارد. نکته مهم اینجاست که شما باید هر دو راه را به موازات هم بپیمایید و نمی توانید فقط به داستان یا فقط به مسابقات متفرقه بپردازید بلکه باید مسابقات خارج از داستان را برای باز کردن مسابقات داستان و بدست آوردن پول انجام دهید.
در این نسخه حالت های متنوعی وجود دارد و چند حالت جدید نیز بر بازی افزوده شده است که از بین حالت های جدید می توان به Highway Battle ، Outrun و Cost to State اشاره کرد که دو حالت اول شباهت های زیادی به هم دارند. در حالت Highway Battle یا "نبرد در بزرگراه" که یکی از جذاب ترین حالت های بازی است ، شما تنها یک رقیب دارید و برنده کسی است که بتواند از ترافیک سنگینی ( که البته در حالت های محدودی شاهد آن هستیم) که بر سر راهش قرار دارد عبور کرده و فاصله خود را از حریف به 1000 متر برساند. Outrun نیز بسیار شبیه "نبرد در بزرگراه" است فقط با این فرق که شما مسیر از پیش تعیین شده ای ندارید و راننده ای برنده است که بتواند یک دقیقه از حریف خود پیش بماند. همچنین گفتنی است که حالت Outrun بسیار ساده است و در هنگامی که جلو هستید اگر کمی هوشیار باشید رقیبتان را در بین پیچ و خم های شهر گم می کنید و او خیلی سخت بتواند شما را پیدا کند.
حالت Cost to State می رسیم می توانیم از دو جنبه به آن نگاه کنیم . در این حالت شما باید به مقدار مشخص شده (مثلا 10000 دلار) به شهر خسارت وارد کنید و از دست پلیس ها نیز در حین انجام این کار بگریزید. هر ضربه و هر عملی که شما انجام می دهید خسارت مشخصی وارد می کند که از بین تمام این ها از بین بردن یک ماشین پلیس کمک زیادی به شما در رسیدن به حد لازم در زمان معین شده ، می کند. بازیباز می تواند از دو جنبه به این حالت نگاه کند و در واقع این حالت از نظر عده ای زیبا و مهیج و اکشن است و از نظر عده ای دیگر (من جمله خود من!) خسته کننده و بی هدف.
بعد از پایان هر مسابقه جدولی روی صفحه نمایش داده می شود که شامل درصد پیشرفت شما برای رسیدن به هر مرحله از یک نوع تقویت موتوری است. در واقع شما باید با جمع آوری امتیازات و برنده شدن در مسابقات مستطیل مربوط به هر قسمت از تغییرات موتوری را به حد معینی برسانید تا بتوانید تغییراتی موتوری مرحله های جدید را انجام دهید. اما اطلاعات این جدول فقط به همینجا ختم نمی شود. دو مستطیل دیگر نیز به نام های Earnings Bonus و Parts Discount وجود دارد. مستطیل اول از طریق مانورهای رانندگی همچون پرش ها ، رد شدن با سرعت زیاد و فاصله کم نسبت به یک ماشین شهری ،رانندگی بدون تصادف و ... پر می شود . با پر شدن مستطیل دوم نیز قیمت خدمات و تغییراتی که شما در فروشگاه تغییرات موتوری از آن بهره مند می شوید ، اندکی کاهش می یابد.
اگر از بحث پر نکته و مفصل گیم پلی خارج شویم ، داستان این بازی به نظر ما خواهد آمد چرا که در پیش نمایش های این بازی ،مانور زیادی بر روی داستان و میان پرده های جالب آن شده بود.شما در NFS: UC بعنوان یک عامل پلیس هستید و پس از رسیدن به اندکی شهرت، وارد باندی از خلاف کارهای راننده می شوید که به کارهایی مثل دزدیدن ماشین می پردازند. افسر هدایت کننده شما یک زن است که در طول بازی و در میان پرده های زیادی او را خواهید دید. میان پرده هایی این نسخه به صورت کاملا سینمایی است و با بازیگران حقیقی اجرا می شود (درست مانند آنچه در نسخه ی Most Wanted دیدیم! ). در کل می توان گفت داستان و میان پرده های این بازی یکی از نکات امیدوار کننده آن است.
این نسخه از لحاظ بصری و گرافیکی فراز و نشیب های زیادی دارد که نکات منفی آن به مراتب نمایانگر تر از نکات مثبت است. مشکل ها و در حقیقت باگ های گرافیکی نسبتا زیادی گریبان گیر NFS: UC است که از جمله آن ها می توان به ساخته شدن محیط بازی در فاصله هایی مشخص ، در طول مسابقه اشاره کرد. حتی اگر تنظیمات گرافیکی بازی را روی بالاترین حد قرار دهید باز هم شاهد این خواهید بود که بخش وسیعی از محیط های بازی در حین مسابقه بارگذاری می شود که این مشکل بر روی سیستم های خوب و بد بسیاری از بازیبازان مشاهده شده است.
مشکل اساسی دیگر در گرافیک این بازی مربوط به نور پردازی و در واقع سایه گذاری آن می شود. خود من یک بار در حین بازی سایه یک ماشین را به طوری کاملا نا هماهنگ با زاویه ی قرار گرفتن خورشید و درست در پشت سر ماشین دیدم و سایه آنقدر غیر طبیعی زاویه بندی شده بود که انگار یک ماشین دیگر چسبیده به پشت ماشین مورد نظر در حال حرکت است. همچنین سایه ها نیز از همان مشکل محیط های بازی (ساخته شدن در حین بازی) ضربه می خورد که این موضوع تقریبا بر روی همه سیستم ها وجود دارد.
در مورد مدل سازی ماشین ها نیز اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد و عده ای آن را عالی و عده دیگر کارتونی می خوانند. به نظر من طراحی ماشین ها به صورت تقریبا دقیق و قابل قبولی انجام شده است و ماشین ها مثل سایر نسخه های دیگر از نمای خوبی برخوردارند و برق جذب کننده ای دارند.
اگر این دو مشکل و چند باگ گرافیکی دیگر را کنار بگذاریم (که البته غیر ممکن است! ) ، به طور کلی گرافیک بازی شباهت بسیار زیادی به نسخه Most Wanted دارد و شاید به سختی بتوان گفت کمی شفاف تر است.
به طور قطعی می توان گفت صداگذاری بازی یکی از قوی ترین قسمت های آن است که علی رغم داشتن مشکلاتی کوچک ، واقعا عالی کار شده است. افکت های صدای موتور ، صدای برخورد و جزئیات به صورت کاملا دقیق کار شده است و پس از هر برخورد شما می توانید صدای خورد شدن شیشه ریز ها را در زیر چرخ ماشین خود بشنوید. موسیقی های انتخاب شده برای بازی اغلب ترک هایی مناسب و هیجان آور هستند که البته استثناهایی نیز وجود دارد.اما تنها نکته منفی در مورد صداگذاری این بازی ، تکراری شدن موسیقی های متن بازی بخصوص هنگام مسابقات طولانی تر است که واقعا اعصاب و روان شما را به هم می ریزد.